Τα σημαντικότερα σημεία μιας αειφόρου-βιώσιμης υπαίθρου είναι πρώτον, οι σταθερές χρήσεις γης για επαρκή παραγωγή τροφής που να εξασφαλίζει τοπική αυτάρκεια ή έστω επισιτιστική ασφάλεια στις τοπικές κοινωνίες.
Τα προβλήματα από την έλλειψη των Διαχειριστικών Σχεδίων Βόσκησης έχουν γίνει αντιληπτά πλέον από τους κτηνοτρόφους, τόσο με τις παράτυπες κατανομές Εθνικού Αποθέματος από το 2018.
Δώδεκα σχεδόν χρόνια μετά την ψήφιση από την Βουλή του Ν4056/2012 η Δημόσια Διοίκηση ΔΕΝ μπόρεσε να στηρίξει την ελληνική κτηνοτροφία, έστω και για λόγους επισιτιστικής ασφάλειας.
Τονίζεται ότι, είναι θέμα επιβίωσης πλέον, όταν δεν έχουν αποδοθεί, σε όλους τους δικαιούχους κτηνοτρόφους, οι προκαταβολές των αποζημιώσεων καθώς και η ενίσχυση των 6.000 €.
Πλημμυρικά χωράφια, αλυσίδα αξίας για τους κτηνοτρόφους, δεξαμενές ποτίσματος και προγράμματα εκπαίδευσης των πολιτών περιλαμβάνει το σχέδιο των Ολλανδών ειδικών για τη Θεσσαλία